Zwiastuję wam radość wielką – Narodzenie Pana Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela. „Dziecię nam się narodziło. Syn został nam dany”. Stało się to w czasach, gdy Cezar August rządził w państwie rzymskim, rozciągającym swą władzę nad światem. W ubogiej rodzinie Józefa i Maryi z Nazaretu przyszło na świat poczęte z Ducha Świętego Dziecko. Nie było miejsca w gospodzie w Betlejem i dlatego Maryja porodziła swego Syna w  żłobie, w stajni dla zwierząt. Owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie.

Wyznajemy wiarę w Jezusa Chrystusa, „który za sprawą Ducha Świętego przyjął Ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem”. Bóg jest miłością, dla Niego istnieć to miłować, wciela się w człowieka i przejawia swą miłość w ludzki sposób. W ten sposób wywyższa człowieka, podnosi jego godność, czyni go swym synem. Bóg przychodzi aby przynieść „pokój ludziom, w których ma upodobanie”.