† AD MAIOREM DEI GLORIAM
Szanowni Muzycy Kościelni – Kapłani, Organiści, Dyrygenci, Wszyscy zaangażowani w troskę o piękno muzyki kościelnej
Wspomnienie św. Cecylii jest dla nas okazją do świętowania i refleksji nad stanem i przyszłością muzyki kościelnej w Polsce. Wiemy dobrze, że lex orandi kształtuje lex credendi, a w konsekwencji lex vivendi. Tak szerokie spojrzenie skupia naszą uwagę na wielkiej odpowiedzialności, jaka spoczywa na barkach muzyków kościelnych, współtworzących liturgię w pełnym tego słowa rozumieniu. W dobie pluralizmu kulturowego, indywidualizmu postaw i wszechobecnej postmodernistycznej kultury niełatwo jest mówić o pięknie klasycznym, o powadze liturgii, o takim przeżywaniu i wykonywaniu muzyki w liturgii, który nie koncentruje na człowieku i jego doznaniach, ale podnosi dusze i umysły ku Nieskończonemu Majestatowi Boga. Jeszcze trudniej o to w praktyce życia codziennego, gdzie często doskwiera brak środków i możliwości, gdzie nie zawsze szlachetne działania spotykają się z przychylnością środowiska.
W dobie wzmożonego zacierania się różnic pomiędzy sacrum a profanum coraz trudniej o zrozumienie, że przestrzeń świątyni nie może być otwarta dla każdej inicjatywy, dla każdego rodzaju muzyki, dla wszelkich przedsięwzięć, nawet na wysokim poziomie artystycznym. Świątynia jest bowiem miejscem konsekrowanym, to znaczy poświęconym całkowicie Bogu, a zarazem wyłączonym z użytku świeckiego. Nie może mieć w niej miejsca nic, co nie odnosi się do uwielbienia Boga i duchowego pożytku człowieka.
Wielką pomocą w poprawnym odczytaniu tej problematyki może się stać życzliwe przyjęcie nowej Instrukcji Konferencji Episkopatu Polski o muzyce kościelnej, za którą jesteśmy wdzięczni Biskupom Polskim.
Niech ta troska o świętość i wzniosłość sprawowanej liturgii, jak też o zachowanie sakralności świątyń będzie podstawowym staraniem Muzyków Kościelnych w Polsce. Żadna ze sztuk – z zachowaniem najwyższego szacunku dla każdej z nich – nie ma tak bezpośredniego i tak głębokiego wpływu na duszę człowieka, jak muzyka. Ekspresja kompozycji słów i dźwięków, cudowna tkanka melodii i rytmu przenika nie tylko do sfery zmysłowej i intelektualnej, ale oddziałuje na życie duchowe. Nigdy też nie pozostaje bez wpływu na naszą wiarę, która w swojej istocie jest zażyłą relacją z samym Bogiem.
Kończąc te refleksje życzę Państwu szczerej radości i satysfakcji z posługi muzyczno-liturgicznej. Życzę zapału i sił do pracy, często bardzo ofiarnej i żmudnej, a nie zawsze docenionej. Życzę Bożego błogosławieństwa, opieki Najświętszej Matki oraz wstawiennictwa naszej Patronki, św. Cecylii. Życzę, by realizacja powołania muzyka kościelnego stawała się drogą do Boga.
Z wyrazami najwyższego uznania i szacunku oraz braterskim pozdrowieniem.
ks. Lucjan Dyka, prezes Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych.
Rzeszów, 15. 11.2017