Kościół garnizonowy św. Barbary

Gliwice

Kościół garnizonowy św. Barbary

Głosy Klawiatury Traktura gry Traktura rejestrów
43 3+P pneumatyczna pneumatyczna
Prospekt

Organy w neoromańskim kościele garnizonowym w Gliwicach (dawnym kościele ewangelickim) zostały zbudowane przez Ernsta Kurzera w roku 1909*. W latach późniejszych nieznacznie zmodyfikowano dyspozycję oraz dodano częściowe elektromagnetyczne wspomaganie traktury. Stół gry wolnostojący i umieszczony centralnie, tyłem do ołtarza.

Skala manuałów: C-f3; skala pedału: C-d1.

Stół gry
DYSPOZYCJA ORGANÓW
Manuał I

1. Echobass 16′ (sic!)
2. Principal 8′
3. Gambe 8′
4. Gemshorn 8′
5. Hohlflöte 8′
6. Principal 4′
7. Fugara 4′
8. Hohlflöte 4′
9. Rauschquinte 2 2/3′ u. 2′
10. Cornett 3 fach
11. Mixtur 4-5 fach

12. Trompete 8′

13. Tremblant
Manuał II

1. Lieblich gedackt 16′
2. Geigen principal 8′
3. Flaut amabile 8′
4. Aeoline 8′
5. Quintatön 8′
6. Octave 4′
7. Flaut harm. 4′
8. Principal 2′
9. Progressio harm. 2-3 fach
10. Cymbel 3 fach

11. Oboe 8′
Manuał III

1. Bourdon 16′
2. Principal 8′
3. Portunal 8′
4. Salicet 8′
5. Flaut trav. 4′
6. Flaut dolce 4′
7. Piccolo 2′
8. Sifflöte 1′
9. Sesquialtera 2 fach

10. Krummhorn 8′
Pedał

1. Violonbass 16′
2. Subbass 16′
3. Harm. Bass 16′
4. Quintbass 10 2/3′
5. Violoncello 8′
6. Bassflöte 8′
7. Octave 4′
8. Gemshorn 4′
9. Mixtur 2 fach

10. Posaune 16′
Połączenia: II-I, III-I, III-II, Super II-I, I-P, II-P, III-P.
Urządzenia dodatkowe: 3 wolne kombinacje, żaluzja manuału II, wałek crescendo.
Registry zbiorowe: Piano, Forte, Tutti.

*) ks. Franciszek Koenig, Organmistrzowie wywodzący się z Głogówka i działający na Śląsku w II połowie XIX i I połowie XX wieku, w: Studia organologica. Tom III, Lublin 2009, s. 192

[PZ]